کد مطلب:47810
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
چرا در صحبتها و كنفرانسهاي اهل نظر، هميشه قرآن و مفاهيم آن را قدري سنگين و غير قابل درك و فهم و نامأنوس با انسان جلوه ميدهند; در صورتي كه خداوند، با كاملترين و فصيحترين زبان صحبت نموده است؟
قرآن، كتاب منحصر به فردي است كه همة جهات را ـ كه به طور معمول در يك متن جمع نميشود ـ در خود جمع كرده است، مثل آنكه معجزه بودن قرآن، مانع از آن نشده كه مردم فهم باشد; كتابي كه در هر زمان، متناسبترين كتاب زندگي آن زمان است و ملّتهاي گوناگون را با بهترين شيوه، هدايت ميكند. اين جهتها نشان ميدهد كه قرآن، حقيقتي ذو مراتب (=داراي مرتبهها) دارد. امام حسينميفرمايد: قرآن، چهار مرتبه دارد: عبارت، اشارت، لطايف و حقايق. عبارات آن براي عوام، اشارات آن براي خواص، لطايف آن براي اوليا و حقايق آن براي انبيا است.(كلمات الامام الحسين، مركز تحقيقات باقرالعلوم، ص 551، نشر دارالمعروف.)
در كنفرانسها و مجامع علمي سعي ميشود به بيان مراتبي از قرآن پرداخته شود كه متناسب با سطح فكري اهلنظر باشد; به همين جهت شما توقع نداشته باشيد كه آنچه در محافل علمي، از قرآن مطرح ميشود، همهاش براي عوام نيز قابل فهم باشد، چنانكه نزد معصومين: نيز مرتبهاي از قرآن مطرح است كه در فهم علما و دانشمندان نميگنجد; وانگهي در بسياري از مجامع و كنفرانسها، قرآن را با زباني بسيار فصيح و گويا ارائه ميدهند، به طوري كه ـ تا حد ممكن ـ براي همة مسلمانان قابل فهم و درك باشد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.